Hoewel voor velen de Coronapandemie de eerste epidemie is waarvan we de gevolgen bewust meemaken, tonen historische bronnen aan dat epidemieën van alle tijden zijn. Zowel in literaire als administratieve geschriften zijn er vele aanwijzingen voor de gevolgen van ziekten zoals de pest. Wie echter archeologische sporen van epidemieën zoekt, heeft het moeilijker. In de afgelopen tien jaar heeft bio moleculair onderzoek meer inzicht opgeleverd in de ontwikkeling en de verspreiding van de pestbacil. Maar dergelijk fascinerend onderzoek levert maar beperkt inzicht in de achtergronden en gevolgen van de pestepidemieën en andere vergelijkbare ziekten.

In deze sessie zal George Maat bespreken waarom veranderingen in het menselijk bot zo moeilijk aan een specifieke infectie zijn toe te schrijven. Raphaël Panhuysen zal twee massagraven uit Oldenzaal beschrijven en bediscussiëren waarom dergelijke graven als “pestgraven” gezien kunnen worden. In de derde presentatie zal Caroline Arcini aan de hand van grootschalig skeletonderzoek in Zweden laten zien wat voor gevolgen de pestepidemieën hadden voor de gezondheidstoestand. De laatste presentatie door Martijn Storms behandelt de Cholera epidemieën in Leiden in de negentiende eeuw aan de hand van cartografische informatie. Een duidelijk bewijs van de voortdurende risico’s die infectieziekten vormen voor de mensheid. Voor archeologen zijn deze kaarten interessant als een vroege vorm van geografische informatiesystemen met aanwijzingen voor de relatie tussen de leefomgeving en de gezondheid.

Deze sessie wordt mede mogelijk gemaakt door Saxion Hogeschool.