Wat doet er werkelijk toe als de nood aan de mens is?

Niet lang na WOII is in het Vredespaleis in Den Haag het Unesco-verdrag over bescherming van Erfgoed in tijden van crisis getekend, vanuit de overtuiging van het belang en de waarde van cultuur, juist in crisis.

Nu, 70 jaar later, is de wereld veranderd, maar de overtuiging dat cultuur ertoe doet, ook in andere crises, staat nog altijd stevig overeind. In gewapend conflict, natuurrampen, klimaatcrisis. Cultuur en erfgoed bieden houvast, geven hoop, en kunnen (juist daarom) ook doelwit zijn (zoals we in Oekraïne en Syrië hebben kunnen zien).

Kathleen laat in haar lezing zien wat de waarde van erfgoed in crisis is, zet in historisch perspectief wat de rol van Unesco was en nu is, en wat wij zelf kunnen doen in onze eigen organisatie. Ze licht toe hoe belangrijk het is om je voor te bereiden, ook als een crisis nog ver weg lijkt. Wat red je uit een museum, archief of instelling als de nood aan de mens is? Wat doet er werkelijk toe in geval van crisis?